Punjabi Poetry

Harman Jeet – Chanan da basta ( Sakhiye sarbat )


ਸਖੀਏ ਸਰਬੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਇਹ ਰਾਣੀ ਤੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਟਿੱਬਿਆਂ ਦਾ ਰੇਤਾ ਹੈ
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੋਣਾ
ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਚੇਤਾ ਹੈ

ਸਾਰੇ ਹੀ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਏ
ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਨੀਂ
ਵਣ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਵੇਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ
ਵੇਲਾਂ ਕੋਲ ਬਹਿ ਗਿਆ ਨੀਂ

ਸਖੀਏ ਸਰਬੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਦੇ ਦੇ ਕੋਈ ਮੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਇਹ ਬਹੁਤਿਆਂ ਪੜ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ
ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਰੋਲ ਕੇ
ਕਾਰਾਂ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ

ਮੁੜ੍ਹਕੇ ਨੇ ਰੂਪ ਲਿਆ ਸੀ
ਬੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਢਲ਼ਿਆ ਸੀ
ਅੱਜ ਤੜਕੇ ਮਰ ਗਿਆ ਜਿਹੜਾ
ਚਾਵਾਂ ਨਾਲ ਪਲ਼ਿਆ ਸੀ

ਸਖੀਏ ਸਰਬੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਧਰਤੀ ਹੁਣ ਵੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਬੀਜ ਲਈਏ ਫ਼ਸਲਾਂ ਨੀਂ
ਕਿਧਰੇ ਜੇ ਬਚ-ਬੁਚ ਜਾਵਣ
ਸਾਡੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਨੀਂ

ਨਸ਼ਿਆਂ ਦਾ ਧੂੰਆਂ ਬੀਬੀ
ਖੋਪੜ ਨੂੰ ਪਾੜ ਨਾ ਦੇਵੇ
ਕਿਧਰੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਇਹਦਾ
ਭੋਲਾਪਣ ਮਾਰ ਨਾ ਦੇਵੇ

ਸਖੀਏ ਸਰਬੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਸਾਂਭ ਲਈਏ ਆਪੇ ਨੀਂ
ਬੱਚਿਆਂ ਹੱਥ ਡੋਰਾਂ ਦੇ ਕੇ
ਤੁਰ ਜਾਂਦੇ ਮਾਪੇ ਨੀਂ

ਸਖੀਏ ਸਰਬੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਗੁਰੂਆਂ ਬਿਨ ਗੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਭਟਕੇਂਗੀ ਰਸਤਾ ਨੀਂ
ਜੇਕਰ ਨਾ ਪਾਇਆ ਮੋਢੇ
ਚਾਨਣ ਦਾ ਬਸਤਾ ਨੀਂ

ਸਖੀਏ ਸਰਬੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਸਫ਼ਿਆਂ ਵੱਲ ਤੱਕ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਅੱਖਰ ਹੀ ਬਾਬਲ ਨੀਂ
ਬੈਠਕ ਵਿੱਚ ਚਿਣੇ ਪਏ ਨੇ
ਅਣਖੀ ਦੇ ਨਾਵਲ ਨੀਂ

ਸਖੀਏ ਸਰਬੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਡੁੱਲ੍ਹੀ ਜੋ ਰੱਤ ਨੀਂ ਬੀਬੀ
ਪੁੰਗ੍ਹਰੇਗੀ ਮੁੜਕੇ ਨੀਂ
ਸਿੱਟ’ਤੇ ਜੋ ਟੋਟੇ ਕਰਕੇ
ਉੱਠਣਗੇ ਜੁੜਕੇ ਨੀਂ